Els Florijn (1982) is een Nederlandse schrijfster. Zij werd geboren in Utrecht en groeide op in Scherpenzeel. Na de middelbare school bezocht zij de pedagogisch academie en ging lesgeven. Met haar man en kinderen woont zij momenteel in Bilthoven.
Els Florijn won in 2002 de verhalenwedstrijd die uitgeschreven werd door Uitgeverij Kok, Kampen en het Refomatorisch Dagblad. Vlak daarna publiceerde ze de roman Laatste Nacht (2003). Dit debuut werd bijzonder positief ontvangen en is in 2011 herdrukt.
Drie jaar later volgde er een volgende roman, Schaduw van de wolf (2006). Deze roman werd genomineerd voor de Publieksprijs Christelijk Boek. In 2008 werd deze roman herdrukt.
In 2010 verscheen van haar hand Het meisje dat verdween. Deze roman, gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de familie Frank uit Lienden, werd door Andries Knevel uitgeroepen tot ‘beste roman van 2010’. Het meisje dat verdween werd vervolgens uitgeroepen tot ‘Beste Christelijke Roman 2011’ en won de Publieksprijs Christelijk Boek met 49 procent van de stemmen. Van Het meisje dat verdween werden in de acht maanden na verschijnen meer dan 12.000 exemplaren verkocht. Het werd bovendien opgenomen in de CLO15, een canon van de christelijke literatuur.
Els Florijn werkte mee aan diverse kerstverhalenbundels en schreef een kinderboek over het bombardement op Rotterdam, Vuur over de stad. Hiermee won zij de Eigenwijsprijs. In 2013 schreef zij een speciale novelle in opdracht van stichting Gave, Onze Vader. Deze novelle werd in een oplage van ruim 110.000 exemplaren onder Visie-lezers verspreid. In 2015 verscheen haar jeugdroman, Middernachttrein.